توسط کیا تاور کرین۲۴ مهر ۱۳۹۸۰ دیدگاهآسانسور حمل بار
سه نوع اصلی از آسانسور حمل بار وجود دارند که مورد استفاده قرار میگیرند:
آسانسور کششی با یک اتاقک ماشینی، آسانسورهای کششی فاقد اتاقک ماشینی و هیدرولیکی.
با این حال، تفاوتهایی در هر نوع از آنها وجود دارد.
استراکچر
الکتروموتور
گیربکیس
کلید برق
پولی
سیم بکسل و سیستمهای مرتبط
باکت بالابر مصالح
دکل آسانسور از قطعاتی ساخته شده که تا ارتفاع ۵۰ تا ۲۰۰ متر ادامه میابد. سپس یک جرثقیل بر روی اطاق آسانسور فیکس میکنند که با آن میتوان ارتفاع را کم و زیاد کرد.
در مورد ساختمان ها با ارتفاع کم در ابتدا دکل را فیکس میکنند و اطاقک را تا آخرین مراحل کار روی آن نگه میدارند. نکته ی ضروری که در اینجا باید رعایت شود این است که یک فوندانسیون در زیر اطاقک و روی زمین فیکس شود که ابعاد آن کف آن به اندازه ی اتاقک و ارتفاعی ۳۰ سانتی متری داشته باشد.
اتاقک آسانسورهای کارگاهی معمولا تا ۱۰۰۰کیلوگرم مصالح را با سرعتی معادل ۵۰ متر بر دقیقه جابه جا میکند.
این سرعت البته به موتور و گیربکس آسانسور ارتباط دارد که هرچه قدرت آنها بیشتر باشد سرعت حرکت نیز بیشتر میشود.
بهترین و مهمترین نوع آسانسورهای کارگاهی آسانسورهای تی سی سی اچ میباشند. علت آن هم این است که این نوع آسانسور ها راندمان بالا در ازای مصرف کم انرژی و برق دارند. این نوع آسانسور با ظرفیت ۱۵۰۰ کیلوگرم تا ۲۵۰۰ کیلوگرم ساخته میشود.
از دیگر مزایای این آسانسور این است که در هنگامی که شروع به بالا رفتن میکند به گیربکس آسیبی نمیرساند زیرا به صورت کاملا آرام این عمل را انجام میدهد. بنابراین موتور آسانسور مدت زمان بیشتری کار میکند.
سه نوع اصلی از انواع آسانسورها وجود دارند که به طور کلی در ساختار آسانسورها مورد استفاده قرار میگیرند: آسانسور کششی با یک اتاقک ماشینی، آسانسورهای کششی فاقد اتاقک ماشینی و هیدرولیکی؛ با این حال، تفاوتهایی در هر نوع از آنها وجود دارد.
آسانسور های هیدرولیکی از طرف یک پیستون در پایین آسانسور پشتیبانی میشوند.
این پیستون آسانسور را به عنوان یک موتور نیروبه سمت پیستون هل میدهد.
آسانسور به شکل یک دریچه پایین میآید و مایع را از پیستون آزاد میکند.
آنها برای ارتفاع های کم در حد ۸ طبقه استفاده میشوند و سرعت ۲۰۰ فوت در دقیقه را طی میکنند.
اتاقک ماشینی برای سیلوهای هیدرولیکی در پایینترین سطح مجاور شفت آسانسور قرار دارد.
آسانسور هیدرولیکی دارای قرقره ای است که در کف گودال آسانسور امتداد دارد . این قرقره هنگام فرود آسانسور، پیستون را کنترل میکند. برخی از پیکربندی ها دارای پیستون تلسکوپی هستند که به گودال کم عمق دیگری در زیر گودال نیاز دارد.
حداکثر فاصله ارتفاع برای این نوع تقریبا ۶۰ فوت است.
آسانسورهای هیدرولیک بدون گودال یک پیستون در دو طرف کابین دارند. در این پیکربندی ، پیستونهای تلسکوپی در پایه گودال ثابت شده و نیازی به سوراخ زیر گودال ندارند. پیستون های تلسکوپی تا ۵۰ فوت مسافت ارتفاع را امکان پذیر می کنند. پیستونهای بدون تلسکوپ فقط حدود ۲۰ فوت مسافت ارتفاع را در اختیار شما قرار می دهند.
از ترکیبی از طناب و پیستون برای جا به جایی آسانسور استفاده میکند. حداکثر فاصله مسافتی ۶۰ فوت است.
آسانسورهای هیدرولیکی هزینه اولیه پایین دارند و هزینههای نگهداری از آنها در مقایسه با دیگر انواع آسانسور کمتر است.
سیلوهای هیدرولیکی از انرژی بیشتری نسبت به انواع دیگر آسانسورها استفاده میکنند چون موتور الکتریکی در برابر جاذبه کار میکند.
یک اشکال در سیلوهای هیدرولیکی این است که سیال هیدرولیکی گاها نشت میکند، که میتواند موجب مخاطرات محیطی جدی شود.
ریسک محیطی و استفاده از انرژی بالا دو دلیل اصلی هستند که سیلوهای هیدرولیکی اغلب همانند گذشته نصب نمیشوند.
آسانسورهای کششی دنده ای و بدون دنده با یک اتاقک ماشینی
آسانسورهای کششی به وسیله طناب هایی کشیده میشوند که از روی یک چرخ متصل به یک موتور الکتریکی بالاتر از شفت آسانسور عبور میکنند. آنها برای کاربردهای میانی و مرتفع مورد استفاده قرار میگیرند و سرعت انتقال بسیار بیشتری نسبت به سیلوهای هیدرولیک دارند. یک وزن متقابل باعث میشود که آسانسور با خنثیسازی وزن مصالح و کالاهای داخل کابین کارآمدتر شود تا موتور با اندازه زیادی وزن حرکت نکند.
آسانسور های دنده ای دارای جعبه دنده ای هستند که به موتور وصل می شود ، چرخ آن را که حرکت می دهد طناب ها را نیز هدایت می کند. آسانسورهای کششی دنده ای قادر به سرعت انتقال تا ۵۰۰ پا در دقیقه هستند. حداکثر فاصله سفر برای یک آسانسور دنده ای دستی حدود ۲۵۰ فوت است.
نیروی آسانسور بدون چرخ دنده، چرخ را به طور مستقیم به موتور متصل می کند.
آسانسورها با کشش کمتر دنده دارای سرعت بیش از ۲۰۰۰ فوت در دقیقه هستند.
حداکثر مسافت سفر آنها در حدود ۲۰۰۰ فوت است. بنابراین آنها تنها انتخاب برای ارتفاعات سطح بالا هستند.
آسانسورهای کششی دنده ای از نظر هزینه اولیه ، هزینه های نگهداری مداوم و مصرف انرژی در میانه جاده هستند. آسانسورهای کششی دارای هزینه اولیه بالا ، هزینه نگهداری متوسط و مصرف انرژی بیشتر از آسانسورهای چرخشی دنده ای است.
بسیار مهم است که طناب های آسانسور و تراشنده به طور منظم برای جلوگیری از سایش بررسی شوند.
با پوشیدن آنها ، کشش بین شیب و کابل کاهش میابد که در صورت عدم کنترل خطرناک می شود.
آسانسورهای کششی محدودیت هایی در ارتفاع دارند که با طول و وزن کابل ها یا طناب ها کنترل می شود.
مواد جدید قوی تر و سبک تر ، مانند فیبر کربن ، به آسانسورهای کششی اجازه می دهد تا به ارتفاعات جدید دست یابند.
آسانسورهای فاقد اتاقک ماشینی آسانسورهای کششی هستند که اتاق ماشین اختصاصی در بالای شافت آسانسور ندارند.
جعبه های کنترل در یک اتاق کنترل قرار دارد که در بالاترین ارتفاع و در فاصله حدود ۱۵۰ پا از دستگاه در مجاورت شافت آسانسور قرار دارد.
آسانسورهای فاقد اتاقک ماشینی دارای حداکثر مسافت مسافر تا ۲۵۰ پا هستند و می توانند با سرعت حداکثر ۵۰۰ پا در دقیقه حرکت کنند.
آسانسورهای فاقد اتاقک ماشینی از نظر هزینه اولیه و نگهداری با آسانسورهای کششی دنده ای قابل مقایسه هستند، اما نسبت به آسانسورهای دنده ای مصرف انرژی نسبتاً کمی دارند.
آسانسورهای فاقد اتاقک ماشینی، در حال تبدیل شدن به محبوب ترین انتخاب برای ساختمانها با ارتفاع متوسط هستند.
آنها از نظر انرژی کارآمد هستند، به فضای کمتری احتیاج دارند و قابلیت اطمینان آنها کمتر است.
کیا تاورکرین ارائه دهنده بهترین آسانسورهای حمل بار در ایران و خاورمیانه.
برای مشاوره،خرید و فروش انواع آسانسور حمل بار با ما تماس بگیرید : ۰۹۱۲۱۱۲۵۰۰۶
درباره این سایت